نقش ارتباطات انسانی در صنعت هتلداری (نمونه موردی: کارکنان هتل های سه تا پنج ستاره مشهد)

در این تحقیق، متغیرهای حوزه ارتباطات چهره به چهره در این صنعت برای ماندگاری و بازگشت مجدد میهمان مورد بررسی قرار گرفت. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کارکنان بخش پذیرش(فرانت آفیس)، خدمه و مدیران هتل های سه تا پنج ستاره شهر مشهد در سال 1394 بوده که برابر با 836 نفر انتخاب شده اند.  نتایج تحقیق بیانگر این است که 65 درصد از پاسخ گویان از ارتباطات کلامی و غیرکلامی هم زمان در تعامل با جامعه میهمان برای ارائه خدمات و انتقال معانی و پیام استفاده می کنند. علاوه بر این، استفاده از حرکات چشم، دست و صورت و بهره بردن از زبان بدن در تعامل با جامعه میهمان، بیانگر کاربرد ارتباط غیرکلامی در کنار استفاده از زبان(ارتباط کلامی) با جامعه میهمان است؛ هم چنین وجود سطح سواد مرتبط بادانش هتلداری، همدلی با جامعه میهمان، رعایت ارزش های ایرانی و اسلامی در هتل ها از سوی افراد شاغل در این صنعت به بسط ارتباطات انسانی و نقش مؤثر آن در توسعه پایدار صنعت مهمان نوازی و هتلداری کمک نموده است.